دانلود مقاله تأثیر ورزش بر کمبود توجه و سایر علائم عمده در کودکان مبتلا به ADHD
چکیده
کلید واژه ها
1. مقدمه
2. روش ها
2.1. جستجوی مطالعات
2.2. معیارهای ورود و خروج
2.3. انتخاب مطالعه
2.4. استخراج داده ها
2.5. خطر ارزیابی سوگیری
2.6. تجزیه و تحلیل و ترکیب داده ها
3. نتایج
3.1. نتایج جستجو
3.2. ویژگی های کارآزمایی های گنجانده شده
3.3. خطر سوگیری
3.4. خلاصه نتایج متاآنالیز
3.4.1. تأثیر ورزش بر بیش فعالی کودکان ADHD
3.4.2. تأثیر ورزش بر توجه کودکان ADHD
3.4.3. تأثیر ورزش بر افسردگی کودکان ADHD
3.4.4. تأثیر ورزش بر مشکلات اجتماعی کودکان ADHD
3.4.5. تأثیر ورزش بر رفتار پرخاشگرانه کودکان ADHD
3.4.6. تأثیر ورزش بر مهارت های حرکتی کودکان ADHD
3.4.7. تأثیر ورزش بر عملکرد اجرایی کودکان ADHD
3.5. سوگیری انتشار و تحلیل حساسیت
4. بحث
5. محدودیت ها
6. نتیجه گیری
منابع
Abstract
Keywords
1. Introduction
2. Methods
2.1. Literature search
2.2. Inclusion and exclusion criteria
2.3. Study selection
2.4. Data extraction
2.5. Risk of bias assessment
2.6. Data analysis and synthesis
3. Results
3.1. Search results
3.2. Characteristics of the included trials
3.3. Risk of bias
3.4. Summary of the meta-analysis results
3.4.1. The effect of physical exercise on hyperactivity in ADHD children
3.4.2. The effect of physical exercise on attention in ADHD children
3.4.3. The effect of physical exercise on depression in ADHD children
3.4.4. The effect of physical exercise on social problems in ADHD children
3.4.5. The effect of physical exercise on aggressive behavior in ADHD children
3.4.6. The effects of physical exercise on motor skills in ADHD children
3.4.7. The effect of physical exercise on executive function in ADHD children
3.5. Publication bias and sensitivity analysis
4. Discussion
5. Limitations
6. Conclusion
Declaration of Competing Interest
References
چکیده
هدف:برای بررسی اثرات مداخله ورزش بدنی بر علائم اصلی، مهارت‌های حرکتی و عملکرد اجرایی در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD).مواد و روش ها:جستجوهای متون برای کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs) در پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed، The Cochrane Library، Web of Science، Embase، CNKI، CBM، VIP و Wanfang از زمان ساخت پایگاه داده تا 28 مارس 2021 انجام شد. غربالگری بر اساس گنجاندن انجام شد. و معیارهای خروج ابزارهای ارزیابی ریسک سوگیری کاکرین برای ارزیابی کیفیت روش‌شناختی استفاده شد. داده های مربوطه با نرم افزار RevMan5.3.5 تجزیه و تحلیل شد و Stata16.0 برای آزمون سوگیری انتشار استفاده شد.نتایج:در مجموع 15 RCT با 734 نفر وارد شدند. متاآنالیز نشان داد که ورزش بدنی می تواند توجه کودکان ADHD را بهبود بخشد (تفاوت میانگین استاندارد شده [SMD] = 0.60-، 95% فاصله اطمینان [CI] [-1.10، 0.11-]، P <0.01)، عملکرد اجرایی (SMD) = 1.22، 95% CI [0.61، 1.82]، p <0.01)، و مهارت های حرکتی (SMD = 0.67، 95% CI [0.22، 1.12]، p <0.01). هیچ تأثیر قابل توجهی بر بیش فعالی (SMD = 0.06، 95% CI [-0.26، 0.37]، p = 0.72)، افسردگی (SMD = 0.72، 95% CI [-1.55، 0.11]، p = 0.09)، اجتماعی وجود نداشت. مشکلات (SMD = -0.27، 95٪ CI [-0.64، 0.09]، p = 0.14)، یا رفتار پرخاشگرانه (SMD = -0.24، 95٪ CI [-0.69، -0.21]، p = 0.30). مدت مداخله و فراوانی ممکن است منبع ناهمگونی باشد.نتیجه:ورزش بدنی می تواند به کاهش علائم ADHD در کودکان کمک کند. به طور خاص، می تواند توجه، عملکرد اجرایی و مهارت های حرکتی را بهبود بخشد.
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
Purpose: To explore the effects of physical exercise intervention on the cardinal symptoms, motor skills and executive function among children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD). Methods: Literature searches for randomized controlled trials (RCTs) were performed in PubMed, The Cochrane Library, Web of Science, Embase, CNKI, CBM, VIP and Wanfang databases from the time of database construction to March 28, 2021. Screening was conducted based on inclusion and exclusion criteria. The Cochrane bias risk assessment tools were used to evaluate methodological quality. Relevant data were analyzed with RevMan5.3.5 software, and Stata16.0 was used for publication bias tests.
Introduction
Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) is the most common neurodevelopmental disorder in children (Thapar and Cooper, 2016). The global prevalence of ADHD is about 7.2% (Thomas et al., 2015), and it is 6.26% in China (Wang et al., 2017). The main characteristics of ADHD are inattention, hyperactivity, impulsivity, and inhibition, all of which affect children’s behavior and executive function (Gapin and Etnier, 2010; American Psychiatric Association, 2013). These problems generally continue into adolescence and adulthood (American Psychiatric Association, 2013; Posner et al., 2020) and have adverse effects on their quality of life (Ross, 2006), hindering their physical and mental health. Pharmacotherapy is the most common treatment for ADHD, but it is usually accompanied by side effects (De Sousa and Kalra, 2012) such as headache, stomachache and lack of appetite (Liu et al., 2020). In recent years, researchers and clinicians have become more interested in physical activities and exercise interventions for ADHD children.
Conclusion
On the one hand, physical exercise can effectively improve attention, motor skills, and executive function in children with ADHD with no adverse side-effects compared with drug therapy. On the other hand, physical activity can not significantly improve hyperactivity symptoms, depression, social problems, or aggressive behavior. The results of this meta-analysis provide evidence for the use of long-term physical exercise protocols for this population. It is recommended that future researchers focus on exploring the intervention effects of various physical exercise methods considering the time, period, frequency, and intervention intensity to develop specific exercise programs that ameliorate core symptoms and enhance executive function in ADHD children. In future randomized controlled trials, intensity indicators needs to be added in physical exercise, showing the emphasis of exercise intensity function. At the same time, evidence for the optimal dose-effect relationship between exercise and ADHD should also be added.