دانلود مقاله عوامل خطر پریشانی روانی در طول همه گیری COVID-19
نکات برجسته
چکیده
کلید واژه ها
1. مقدمه
2. روش ها
3. نتایج
4. بحث
5. محدودیت ها
6. نتیجه گیری
منابع
Highlights
Abstract
Keywords
1. Introduction
2. Methods
3. Results
4. Discussion
5. Limitations
6. Conclusion
CRediT authorship contribution statement
Declaration of Competing Interest
Acknowledgments
References
چکیده
زمینه
هنگامی که COVID-19 در اواخر سال 2019 در چین ظاهر شد، اکثر شهروندان برای جلوگیری از انتشار ویروس SARS-CoV-2 در خانه قرنطینه شدند. دوره های طولانی انزوا اثرات مخربی بر سلامت روان فرد دارد. بنابراین، تأثیر همه‌گیری COVID-19 باید شامل ارزیابی پریشانی روانی و عوامل خطر شناخته شده آن، از جمله سبک مقابله و تنظیم هیجانی باشد.
مواد و روش ها
این مطالعه مقطعی 6027 دانشجوی دانشگاه چینی را مورد بررسی قرار داد که از 25 می 2020 تا 10 ژوئن 2020 استخدام شده بودند. علاوه بر اطلاعات جمعیت شناختی، داده های شرکت کنندگان با استفاده از نسخه های آنلاین مقیاس پریشانی روانشناختی کسلر 10 موردی (K10)، مقابله ساده جمع آوری شد. پرسشنامه سبک (SCSQ) و پرسشنامه تنظیم هیجان (ERQ).
نتایج
بروز پریشانی روانی 34/35 درصد بود. سبک مقابله منفی و ابراز وحشت از COVID-19 در رسانه های اجتماعی مهم ترین پیش بینی کننده پریشانی روانی بود. علاوه بر این، پسر بودن، "کودک عقب مانده" یا داشتن درآمد ماهانه خانوار کمتر از 5000 یوان یا بالاتر از 20000 CNY با پریشانی روانی بالاتری همراه بود.
نتیجه
پیامدهای روانی همه‌گیری کووید-19 می‌تواند جدی باشد. مداخلات روانشناختی که عصبی بودن و سبک مقابله منفی را کاهش می‌دهد باید در اختیار دانشجویان قرنطینه خانگی قرار گیرد، به‌ویژه آن‌هایی که مرد هستند، «چپ پشت» هستند، درآمد ماهانه خانوارشان کمتر از 5000 یوان یا بالاتر از 20000 یوان است. ابراز وحشت در رسانه های اجتماعی
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
Background: When COVID-19 emerged in China in late 2019, most citizens were home-quarantined to prevent the spread of the SARS-CoV-2 virus. Extended periods of isolation have detrimental effects on an individual’s mental health. Therefore, the impact of the COVID-19 pandemic should include assessment of psychological distress and its known risk factors, including coping style and emotional regulation.
Methods
This cross-sectional study surveyed 6,027 Chinese university students recruited from May 25, 2020 to June 10, 2020. In addition to sociodemographic information, participant data were collected using online versions of the 10-item Kessler Psychological Distress Scale (K10), Simplified Coping Style Questionnaire (SCSQ), and Emotion Regulation Questionnaire (ERQ).
Results
The incidence of psychological distress was found to be 35.34%. Negative coping style and expressing panic about COVID-19 on social media were the most important predictors of psychological distress. In addition, being male, being a “left-behind child” or having a monthly household income lower than 5000 CNY or higher than 20,000 CNY were associated with higher psychological distress.
Conclusion
The psychological consequences of the COVID-19 pandemic could be serious. Psychological interventions that reduce nervousness and negative coping style need to be made available to home-quarantined university students, especially those who are male, are “left-behind”, have a monthly household income lower than 5000 CNY or higher than 20,000 CNY, or express panic on social media.