دانلود مقاله نیازهای توانبخشی پس از کووید 19: پیگیری بالینی
چکیده
مقدمه
روش ها
نتایج
بحث
منابع
Summary
Introduction
Methods
Results
Discussion
References
چکیده
زمینه
این گزارش با معاینه بالینی و تعیین سطح مورد نیاز خدمات توانبخشی، مشکلات گزارش شده را در میان گروهی از بیماران کووید-19 که قبلاً در بیمارستان بستری شده بودند، توصیف و هدفمند می کند.
مواد و روش ها
این گزارش بخشی از مطالعه Linkoping COVID-19 (LinCoS) است که شامل 745 فرد از یکی از 21 منطقه مراقبت های بهداشتی سوئد، منطقه Östergötland (RÖ) است که به دلیل COVID-19 در طول 1 مارس تا 31 مه 2020 در بیمارستان بستری شده اند. مطالعه کوهورت دوسویه توصیفی، همه 185 فردی که علائم پایدار را گزارش کرده بودند، به یک ارزیابی بالینی چند حرفه ای از وضعیت جسمی، عملکردی، عاطفی، عصب روانشناختی و نیازهای توانبخشی دعوت شدند. نیازهای توانبخشی با استفاده از سه مقیاس فرعی از مقیاس پیچیدگی توانبخشی-گسترده ارزیابی شد.
یافته ها
در میان 158 مورد (85·4%) که رضایت داشتند و در تجزیه و تحلیل گنجانده شدند، مجموعه وسیعی از علائم و نشانه‌های مربوط به کووید-19 را یافتیم که شامل عملکردهای تنفسی، بینایی، شنوایی، حرکتی، حسی و شناختی می‌شد که می‌توان آنها را از نظر بالینی تأیید کرد. پنج ماه پس از ترخیص این به 16٪ [95٪ فاصله اطمینان (CI 13-20)] از بازماندگان (70/433) از کل گروه منطقه ای بیماران بستری در بیمارستان که نیاز به مداخلات توانبخشی بیشتر در پیگیری دارند، ترجمه شد. ضعف در اندام‌ها در 5/28 درصد گزارش شد [21·6، 36·2] (158/45). در معاینه، ضعف عضلانی آشکار بالینی را می توان در 15 نفر (10.5٪) تایید کرد [6.1، 16.4]. 48٪ [40، 56] (76/158) علائم شناختی را گزارش کردند، در حالی که پزشک تنها در 3٪ به اختلالات شناختی آشکار اشاره کرد [1·1، 7·5]. در تست عصب روانشناختی، 37% [28-46] (45/122) 1.5 SD کمتر از حد معمول را انجام دادند که نشان‌دهنده نقص‌های عصبی شناختی است. پنجاه و پنج نفر (34 · 8٪) [27 · 4، 42 · 8] درد جدید یا تشدید شده را گزارش کردند. در سه چهارم آنها، تأثیر مخرب «متوسط» یا بدتر بر توانایی آنها برای کار گذاشت.
تفسیر
مطالعه ما بر اهمیت ارائه معاینه گسترده موارد با مشکلات پایدار پس از COVID-19 تأکید می‌کند، به ویژه از آنجایی که علائمی مانند خستگی و تنگی نفس بسیار غیراختصاصی هستند، اما ممکن است نشان دهنده اختلالات عملکردی اساسی باشند. تست های عصبی شناختی قوی باید انجام شود، زیرا ممکن است مشکلات شناختی به راحتی در طول مشاوره پزشکی معمول نادیده گرفته شوند. در زمینه سوئد، بیشتر مداخلات توانبخشی می تواند در یک محیط مراقبت اولیه ارائه شود. اقلیت قابل توجهی از بیماران باید به خدمات توانبخشی تخصصی تریاژ شوند.
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
Background
This report describes and objectivizes reported problems among a cohort of previously hospitalized COVID-19 patients by clinical examination and determination of the required level of rehabilitation sevices.
Methods
This report forms part of the Linköping COVID-19 Study (LinCoS) that included 745 individuals from one of 21 Swedish healthcare regions, Region Östergötland (RÖ), admitted to hospital for COVID-19 during March 1st–May 31st, 2020. In this descriptive ambidirectional cohort study, all 185 individuals who had reported concerning persisting symptoms were invited to a multi-professional clinical assessment of somatic, functional, affective, neuropsychological status and rehabilitation needs. Rehabilitation needs were assessed using three sub-scales of the Rehabilitation Complexity Scale-Extended.
Findings
Among the 158 (85·4%) cases consenting and included in the analysis, we found a broad array of symptoms and signs attributable to COVID-19 involving respiratory, visual, auditory, motor, sensory and cognitive functions that could be confirmed clinically at five months post-discharge. This translated into 16% [95% CI 13–20] of survivors (70/433) of the total regional cohort of hospitalised patients requiring further rehabilitative interventions at follow-up. Weakness in extremities was reported in 28·5% [21·6, 36·2] (45/158). On examination, clinically overt muscle weakness could be corroborated in 15 individuals (10·5%) [6·1, 16·4]. 48% [40, 56] (76/158) reported cognitive symptoms, while the physician noted overt cognitive impairments in only 3% [1·1, 7·5]. In neuropsychological testing, 37% [28–46] (45/122) performed 1.5 SD below the norm, indicating neurocognitive deficits. Fifty-five individuals (34·8%) [27·4, 42·8] reported new or aggravated pain. In three fourths of them, it exerted a ‘moderate’ or worse detrimental effect on their ability to work.
Interpretation
Our study underscores the importance of providing extensive examination of cases with persisting problems after COVID-19, especially since symptoms such as fatigue and breathlessness are highly nonspecific, but may represent significant underlying functional impairments. Robust neurocognitive testing should be performed, as cognitive problems may easily be overlooked during routine medical consultation. In the Swedish context, most rehabilitative interventions could be provided in a primary care setting. A substantial minority of patients should be triaged to specialized rehabilitation services.
Introduction
As of July 2021, The COVID-19 pandemic has so far resulted in approximately 180 million confirmed cases and 4 million deaths worldwide, and almost 3 billion vaccine doses have been administered.1
The acute phase of the disease has been extensively studied,2 and there is an increasing number of studies on its long-term effects as well.3,4 The most recent systematic review by the Cochrane Rehabilitation Field5 included several studies6, 7, 8, 9, 10, 11 assessing long-term effects after 5–7 months.
Specifically, commonly reported presentations at follow-up include dyspnea,9,12, 13, 14, 15, 16, 17, 18 impaired fitness,6 mental fatigue8,13, 14, 15, 16, 17, 18 and cognitive deficits,4 muscle weakness, sleep disturbances,12,13,15,16,18 anosmia/hyposmia,12,14,16,18 and affective symptoms such as anxiety and depression.8,16, 17, 18 Neuropathological studies have demonstrated direct and indirect damage from COVID-19 on many organs, such as the heart, lungs and the peripheral and central nervous systems.
Results and analyses
In summary, the 158 participants who underwent a clinical assessment had a mean age of 57·4 (± 13·8) years and 38·6% were female (61/158). Median (IQR) length of hospital stay (LOS) was 73, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 days. 102 individuals (64·6%) had a moderate disease (CPS 4–5), 16 (10·1%) had severe disease that did not require mechanical ventilation (CPS 6), and 40 (25·3%) had severe disease that required mechanical ventilation (CPS 7–9). Out of the 90 individuals that were working or studying prior to contracting COVID-19, 21 (23%) were on sick leave four months after discharge from hospital.