دانلود مقاله توانبخشی برای بهبود نتایج جراحی فیوژن کمر
چکیده
مقدمه
روش ها
نتایج
بحث
نتیجه گیری
منابع
Abstract
Introduction
Methods
Results
Discussion
Conclusions
References
چکیده
هدف
برای ارزیابی اثربخشی راهبردهای توانبخشی بر ناتوانی، درد، ترس ناشی از درد و بازگشت به کار در بیمارانی که تحت عمل جراحی فیوژن کمری برای شرایط دژنراتیو یا اسپوندیلولیستزی استمی بزرگسالان قرار می‌گیرند.
مواد و روش ها
شش پایگاه داده الکترونیکی به طور سیستماتیک برای کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs) که تأثیر توانبخشی (یک وجهی یا چندوجهی) را ارزیابی می‌کنند، جستجو شدند. اندازه اثر برآورد شده برای مداخلات با محتوای همگن با استفاده از مدل اثرات تصادفی محاسبه شد. قطعیت شواهد توسط GRADE ارزیابی شد.
نتایج
در مجموع، 18 RCT، از جمله 1402 بیمار منحصر به فرد، توانبخشی خاص را با سایر استراتژی های توانبخشی یا مراقبت های معمول مقایسه کردند. بیشتر نشانه های توصیف شده بیماری دژنراتیو دیسک و اسپوندیلولیستزیس بود. تمام مداخلات توانبخشی در دوره پس از عمل انجام شد و شش مورد از آنها شامل یک جزء قبل از عمل نیز بود. دوز و شدت مداخله بین مطالعات متفاوت بود (از یک جلسه تا جلسات روزانه به مدت یک ماه). مراقبت های معمول بیشتر شامل اطلاعات و بسیج پس از عمل بود. در کوتاه‌مدت، شواهد با کیفیت پایین نشان می‌دهد که ورزش درمانی برای کاهش ناتوانی و درد نسبت به مراقبت‌های معمول مؤثرتر بود (میانگین تفاوت استاندارد شده [95% CI]: 0.41- [-0.71؛ 0.10-] و 0.36- [-0.65؛ - 0.08]، به ترتیب چهار و پنج مطالعه). توانبخشی چندوجهی بیشتر شامل تمرین درمانی همراه با آموزش رفتاری شناختی بود و در کاهش ناتوانی و ترس ناشی از درد نسبت به ورزش درمانی به تنهایی مؤثرتر بود (-0.31 [-0.49؛ 0.13-] و 0.64- [-1.11؛ 0.17-]، به ترتیب شش و چهار مطالعه). اثرات بیش از یک سال ناپدید شد. توانبخشی تمایل مثبت به نرخ بازگشت به کار بالاتر را نشان داد (خطر نسبی تلفیقی [95٪ فاصله اطمینان]: 1.30 [0.99؛ 1.69]، چهار مطالعه).
نتیجه
شواهد با کیفیت پایینی وجود دارد که نشان می‌دهد هم ورزش درمانی و هم توانبخشی چندوجهی برای بهبود نتایج تا شش ماه پس از همجوشی کمر مؤثر هستند، با توانبخشی چندوجهی مزایای بیشتری نسبت به ورزش به تنهایی در کاهش ناتوانی و ترس ناشی از درد فراهم می‌کند. برای نشان دادن اثربخشی راهبردهای توانبخشی در درازمدت و برای نتایج مرتبط با کار، مطالعات با کیفیت بالا اضافی مورد نیاز است.
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
Purpose
To evaluate the effectiveness of rehabilitation strategies on disability, pain, pain-related fear, and return-to-work in patients undergoing lumbar fusion surgery for degenerative conditions or adult isthmic spondylolisthesis.
Methods
Six electronic databases were systematically searched for randomized controlled trials (RCTs) evaluating the effect of rehabilitation (unimodal or multimodal). The estimated effect size was calculated for interventions with homogeneous content using a random-effects model. Certainty of evidence was assessed by GRADE.
Results
In total, 18 RCTs, including 1402 unique patients, compared specific rehabilitation to other rehabilitation strategies or usual care. Most described indications were degenerative disc disease and spondylolisthesis. All rehabilitation interventions were delivered in the postoperative period, and six of them also included a preoperative component. Intervention dose and intensity varied between studies (ranging from one session to daily sessions for one month). Usual care consisted mostly of information and postoperative mobilization. At short term, low quality of evidence shows that exercise therapy was more effective for reducing disability and pain than usual care (standardized mean difference [95% CI]: −0.41 [−0.71; −0.10] and −0.36 [−0.65; −0.08], four and five studies, respectively). Multimodal rehabilitation consisted mostly of exercise therapy combined with cognitive behavioral training, and was more effective in reducing disability and pain-related fear than exercise therapy alone (−0.31 [−0.49; −0.13] and −0.64 [−1.11; −0.17], six and four studies, respectively). Effects disappeared beyond one year. Rehabilitation showed a positive tendency towards a higher return-to-work rate (pooled relative risk [95% CI]: 1.30 [0.99; 1.69], four studies).
Conclusion
There is low-quality evidence showing that both exercise therapy and multimodal rehabilitation are effective for improving outcomes up to six months after lumbar fusion, with multimodal rehabilitation providing additional benefits over exercise alone in reducing disability and pain-related fear. Additional high-quality studies are needed to demonstrate the effectiveness of rehabilitation strategies in the long term and for work-related outcomes.
Introduction
Internationally, a rising trend in the number of spinal fusion procedures is observed. Over the years, technical advancements have been translated into higher radiographic success rates of bony fusion and sagittal alignment. In contrast, the clinical success rate remains only modest with up to 40% of patients reporting persistent pain, suboptimal functional improvement and dissatisfaction, and a work resumption in only half of the patients below normal retirement age. Therefore, an urgent need exists to optimize clinical outcomes after lumbar fusion.
Rehabilitation has been put forward as a window of opportunity to enhance the value of spine care. However, the golden standard of rehabilitation for lumbar fusion remains largely unclear. This is refected by extensive variation in everyday practice. For example, no consensus regarding timing and content of rehabilitation was found between surgeons in the Netherlands and Sweden.
Results and analyses
The results of this systematic review with meta-analysis encourage exercise for all patients undergoing lumbar fusion given the positive impact on disability and pain up to six months postoperative. Embedding exercise in a multimodal rehabilitation context is suggested given the additional positive efect on disability and pain-related fear, compared to exercise alone. It remains uncertain if these benefcial efects of exercise and multimodal rehabilitation persist in the long term. Additional high-quality research is needed to evaluate these long-term functional and workrelated outcomes and to establish the optimal period (pre-, postoperative or both) and dose of rehabilitation.