دانلود مقاله مشکلات اصلی جوانان و پاسخ به درمان اولیه برای اختلالات عاطفی
چکیده
مقدمه
روش
نتایج
بحث
منابع
Abstract
Introduction
Method
Results
Discussion
References
چکیده
ارزیابی مشکلات برتر یک معیار ایدیوگرافیک از نگرانی های مراجع است که ممکن است به پزشکان اجازه دهد تا پاسخ درمانی اولیه را شناسایی کنند. مطالعات کمی پاسخ اولیه به درمان های مبتنی بر شواهد را با استفاده از مشکلات برتر بررسی کرده اند. ما رتبه‌بندی‌های هفتگی مشکلات برتر را از ۹۵ جوان مبتلا به اختلالات عاطفی که با استفاده از پروتکل‌های یکپارچه برای درمان فرا تشخیصی اختلالات عاطفی در کودکان و نوجوانان (UP-C/UP-A) تحت درمان قرار گرفتند، جمع‌آوری کردیم. ما تغییر رتبه‌بندی «مشکلات برتر» را از جلسه 1 تا جلسه 4، نقش متغیرهای پیش‌درمان در تغییر رتبه‌بندی اولیه «مشکلات برتر» و نقش تغییر رتبه‌بندی «مشکلات برتر اولیه» را در پیامدهای علائم پس از درمان ارزیابی کردیم. رتبه بندی مشکلات برتر از جلسه 1 تا جلسه 4 به طور قابل توجهی کاهش یافت. سن کودک کوچکتر و انعطاف پذیری شناختی بالاتر والدین با بهبود اولیه مشکلات اصلی مرتبط بود. کنترل برای قبل از درمان، تغییر رتبه بندی اولیه مشکلات اصلی، واریانس در نتایج پس از درمان را توضیح نمی دهد. تحقیقات آینده باید مسیرهای مشکلات اصلی را در طول دوره درمان بررسی کند.
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
The Top Problems assessment is an idiographic measure of client concerns that may allow clinicians to identify early treatment response. Few studies have examined early response to evidence-based therapies using Top Problems. We collected weekly Top Problems ratings from 95 youth with emotional disorders who received treatment using the Unified Protocols for Transdiagnostic Treatment of Emotional Disorders in Children and Adolescents (UP-C/UP-A). We assessed Top Problems rating change from session 1 to session 4, the role of pre-treatment variables in early Top Problems rating change, and the role of early Top Problems rating change in post-treatment symptom outcomes. Top Problems ratings decreased significantly from session 1 to session 4. Younger child age and higher parent cognitive flexibility were associated with early Top Problems improvement. Controlling for pre-treatment, early Top Problems rating change did not explain the variance in post-treatment outcomes. Future research should examine Top Problems trajectories over treatment course.
Introduction
Psychological research and clinical practice share the common goal of increasing treatment efectiveness to improve client outcomes [1]. However, researchers and clinicians may strive to achieve this goal in diferent ways. Whereas modern research highlights the importance of evidencebased practice (i.e., provisions of assessment and treatment practices that are accurate and reliable and/or improve outcomes across many settings and client presentations) [2], clinical practice has generally emphasized clinical judgement and individualized, client-focused interventions [3]. To address this discrepancy, the American Psychological Association [4] created guidelines that encourage the implementation of evidence-based practice while also acknowledging the role of clinical judgement in determining when these practices may be most appropriate to use.
Results and analyses
Both child and parent average TP ratings decreased signifcantly from session 1 to session 4. On average, child TP ratings decreased by 1.32 points (SD=1.64; d=0.80, t(88)=7.59, p<0.001) and parent TP ratings decreased by 1.48 points (SD=1.73; d=0.86, t(77)=7.62, p<0.001) on the 8-point TP assessment scale. Child and parent TP ratings were signifcantly correlated at sessions 1 and 4, indicating high parent–child agreement on TP severity. Correlations of demographic, pre-treatment, and post-treatment variables with child and parent TP rating change are presented in Table 2.