دانلود مقاله موقعیت دمر یا دمر اصلاح شده با کمک فیزیوتراپی در بخش بستری مبتلایان به COVID-19
چکیده
مقدمه
روش ها
نتایج
بحث
نتیجه گیری
منابع
Abstract
Introduction
Methods
Results
Discussion
Conclusions
References
چکیده
اهداف
برای ارزیابی تغییرات کوتاه‌مدت در اکسیژن‌رسانی و امکان‌پذیری موقعیت مستعد یا اصلاح‌شده به کمک فیزیوتراپی در بیماران بیدار مبتلا به کووید-۱۹ در بخش.
طرح
مطالعه کوهورت مشاهده ای گذشته نگر.
تنظیمات
بخش های عمومی، بیمارستان عالی تک مرکزی در استرالیا.
شركت كنندگان
بیماران ≥18 سال، مبتلا به کووید-19، نیاز به FiO2 ≥ 0.28 یا سرعت جریان اکسیژن ≥4 لیتر در دقیقه وارد شدند و با موقعیت یابی موافقت کردند. معیارهای نتیجه اصلی: اقدامات امکان سنجی شامل موانع درمان، کمک مورد نیاز و راحتی بود. تغییر کوتاه مدت در اکسیژن رسانی (SpO2) و اکسیژن مورد نیاز قبل و 15 دقیقه بعد از موقعیت.
نتایج
سیزده بیمار، میانگین سنی 75 (SD 14) سال. میانگین امتیاز مقیاس ضعف بالینی 6 (IQR 4 تا 7) در 32 جلسه موقعیت مستعد مستعد یا اصلاح شده از مجموع 125 بیمار بستری در بخش بستری شده با کووید-19 که مداخله فیزیوتراپی دریافت کرده بودند، شرکت کرد. نه نفر از سیزده بیمار (69%) به کمک فیزیوتراپی نیاز داشتند و در 8/13 (62%) از پوزیشن های اصلاح شده استفاده شد. SpO2 در 27/32 جلسه با افزایش میانگین از 90٪ (SD 5) پیش موقعیت به 94٪ (SD 4) (اختلاف میانگین 4٪؛ 95٪ CI 3 تا 5٪) پس از 15 دقیقه افزایش یافت. نیاز به اکسیژن در 14/32 جلسه کاهش یافت، با میانگین نیاز پیش موقعیت 8 لیتر در دقیقه (SD 4) تا 7 لیتر در دقیقه (SD 4) (تفاوت میانگین 2 لیتر در دقیقه؛ 95٪ CI 1 تا 3 لیتر / دقیقه) بعد از 15 دقیقه. در سه جلسه اشباع اکسیژن و ناراحتی رخ داد که بلافاصله با بازگشت به پشت به پشت برطرف شد.
نتیجه
موقعیت مستعد به کمک فیزیوتراپی یا تغییر وضعیت مستعد ممکن است یک گزینه عملی باشد که منجر به بهبود کوتاه مدت در اکسیژن رسانی در بیماران بیدار و مستقر در بخش مبتلا به هیپوکسمی ناشی از COVID-19 می شود. تحقیقات بیشتر برای بررسی نتایج سلامت و ایمنی درازمدت مورد نیاز است.
توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.
Abstract
Objectives
To evaluate short-term change in oxygenation and feasibility of physiotherapy-assisted prone or modified prone positioning in awake, ward-based patients with COVID-19.
Design
Retrospective observational cohort study.
Setting
General wards, single-centre tertiary hospital in Australia.
Participants
Patients were included if ≥18 years, had COVID-19, required FiO2 ≥ 0.28 or oxygen flow rate ≥4 l/minute and consented to positioning. Main outcome measures: Feasibility measures included barriers to therapy, assistance required, and comfort. Short-term change in oxygenation (SpO2) and oxygen requirements before and 15 minutes after positioning.
Results
Thirteen patients, mean age 75 (SD 14) years; median Clinical Frailty Scale score 6 (IQR 4 to 7) participated in 32 sessions of prone or modified prone positioning from a total of 125 ward-based patients admitted with COVID-19 who received physiotherapy intervention. Nine of thirteen patients (69%) required physiotherapy assistance and modified positions were utilised in 8/13 (62%). SpO2 increased in 27/32 sessions, with a mean increase from 90% (SD 5) pre-positioning to 94% (SD 4) (mean difference 4%; 95%CI 3 to 5%) after 15 minutes. Oxygen requirement decreased in 14/32 sessions, with a mean pre-positioning requirement of 8 l/minute (SD 4) to 7 l/minute (SD 4) (mean difference 2 l/minute; 95%CI 1 to 3 l/minute) after 15 minutes. In three sessions oxygen desaturation and discomfort occurred but resolved immediately by returning supine.
Conclusion
Physiotherapy-assisted prone or modified prone positioning may be a feasible option leading to short-term improvements in oxygenation in awake, ward-based patients with hypoxemia due to COVID-19. Further research exploring longerterm health outcomes and safety is required.
Introduction
Severe acute respiratory syndrome coronavirus (SARS-CoV-2) emerged in early 2019 and is a multifactorial lung process, with early viral pneumonitis, potentially evolving to overt acute respiratory distress syndrome (ARDS) [[1]]. There is also mounting evidence that patients experience a concurrent microvascular angiopathy and are at high risk of larger vessel pulmonary thrombosis [[2]]. The resulting combination of pulmonary parenchymal and vascular impairment results in significant ventilation/perfusion mismatch and disproportionate hypoxaemia [[3]]. Prone positioning is a valuable strategy to counteract this physiologic impairment by achieving a more homogeneous distribution of ventilation, reducing shunt fraction and optimising ventilation perfusion matching [[4]]. Side-lying positions may be also associated with beneficial effects on gas exchange in awake patients with COVID-19 [[5]].
Conclusions
Prone or modified prone positioning may be a feasible therapeutic option for short-term improvements in oxygenation for patients with hypoxemic respiratory failure due to COVID-19 depending on available resources. This small retrospective observational study should be interpreted with caution and any changes in clinical practice requires evidence of safety and longer term improvements in health outcomes.