دانلود رایگان مقاله اختلالات رفتاری و هیجانی و سر و صدا حمل و نقل در بین کودکان و نوجوانان

چکیده

           ممکن است کودکان و نوجوانان به طور خاصی نسبت به تاثیرات محیطی همانند سر و صدا آسیب پذیر باشند که میتواند بر سلامت روانی شان اثر داشته باشند. هدف این نقد و بررسی سیستماتیک، ارزیابی تاثیر سر و صدای حمل و نقل بر اختلالات رفتاری و هیجانی در کودکان و نوجوانان با استفاده از یک رویکرد متا آنالیزی است. بنابراین، چهار پایگاه داده (پابمد، ایمبیس، سایک اینفو و سایندکس) و ادبیات خاکستری را تا فوریه سال 2019 مورد جستجو قرار دادیم. 14 مقاله را از بین 10 مقاله شناسایی کردیم که تاثیر مواجهه با سر و صدای حمل و نقل بر روی سلامت روانی کودکان را بررسی می کنند. این مطالعات، غالبا از پرسشنامه توانایی ها و مشکلات (SDQ) استفاده نموده اند و در اصل بر کودکان مدرسه ای و نوجوانان در سن 10-9 سال و 17-15 سال در اروپا تمرکز نموده اند. سه مطالعه ممکن است در این متا آنالیز، مشمول باشد. در کل، احتمالات برای بیش فعالی / عدم توجه و مشکلات کلی، به طور معناداری به میزان 11% (نسبت احتمالات، OR= 1.11 (بازه اطمینان 95%، CI 1.04-1.19)) به ترتیب 9% (95% CI 1.02–1.16) به ازای هر سر و صدای ترافیک جاده ای 10 دسیبلی (dB) افزایش پیدا کرده بود. لذا، شواهدی را برای یک تاثیر نویز ترافیک جاده ای بر روی بیش فعالی / عدم توجه و مشکلات کلی بدست آوردیم، گرچه می توانیم مطالعات معدودی را مد نظر قرار دهیم. مطالعات آینده لازم هستند تا از تکنیک های مشابه برای ارزیابی پیامدها و مواجهات در مدارس و منازل استفاده کنند. این امر، اجرای یک تحلیل داده ائتلافی شرکت کننده انفرادی را میسر می سازد. 

1. مقدمه

             اختلالات روانی و پیامدهایشان، نه تنها هزینه های سلامتی و اجتماعی را تحمیل می کنند بلکه هم چنین ممکن است به قربانی شدن، تبعیض و بد نام شدن بیماران منجر شود. طبق گفته سازمان بهداشت جهانی، "آنها، دلیلی اصلی ناتوانی و سومین دلیل اصلی هزینه های بیماری کلی هستند (به صورت سال های عمر تنظیم شده – ناتوانی اندازه گیری می شوند)". اختلالات سلامت روانی، از همه شایع تر هستند و تقریبا 30%  جمعیت یک اختلال روانی مشترک را در زمانی در طول عمر خود، تجربه می کنند.

            برای کودکان و نوجوانان، یک فراتحلیل اخیر، یک شیوع جهانی اختلالات سلامت روانی 13.5 درصدی را براورد نموده است (بازه اطمینان 95%، CI 11.3–15.9). اختلالات اضطراب، شایع ترین اختلال روانی بودند (6.5% (95% CI 4.7–9.1)) که با اختلال رفتار ایزائی (5.7%، (95% CI 4.0–8.1))، اختلال بیش فعالی یا فزونکاری (3.4% (95% CI 2.6–4.5)) و هر گونه اختلال افسردگی (2.6%(95% CI 1.7–3.9)) دنبال می شد. یک فراتحلیل قبلی توسط همان گروه تحقیقاتی به طور انحصاری بر اختلال بیش فعالی کاستی توجه (ADHD) / اختلال هیپرکینتیک(HD) تمرکز کرد و یک شیوع 5.3 درصدی (95% CI 5.0–5.6, Polanczyk et al. [5]) را یافت. یک تحلیل از داده های دعاوی سلامت آلمان، نشان می دهد، شیوع تشخیص ADHD در حدود 2.4% در سال 2001 به 6.1% در سال 2014 افزایش یافت. ممکن است هم چنین ADHD تا بزرگسالی ادامه پیدا کند. یک زمینه یابی سازمان بهداشت جهانی (WHO) در زمینه ADHD، شیوه 3.6 درصدی در کشورهای با درامد بالا را نشان داد. یک ADHD  بزرگسالی به طور معناداری به اختلال نقشی (مثلا ادراک و تعاملات اجتماعی مختل شده) وابسته است و به شدت با اختلالات اضطراب، خلق، رفتار و سوء مصرف مواد مقارن است. اختلالات رفتاری هم چنین در بین کودکان، رایج است و به صورت الگوهای دائمی رفتار ضد اجتماعی تعریف می شود که در کودکی یا نوجوانی وجود دارد. یک زمینه یابی مبتنی بر جمعیت در بریتانیای کبیر، 5 درصد کودکان در سن 15-5 سال را پیدا کرد که دارای یک اختلال رفتاری مرتبط به لحاظ بالینی بودند. 

             طبق گفته استنزفد و متسن، ممکن است کودکان "به طور خاصی نسبت به تاثیرات سلامت غیر شنیداری سر و صدای آسیب پذیر باشند" زیرا هم چنان در حال رشد و نمو به لحاظ ادراکی هستند و ممکن است قادر به گسترش راهبردهایی برای مدیریت سر و صدای مثل بزرگسالان نباشند. در حالیکه مجموعه شواهد پیرامون اثرات مواجهه با سر و صدای محیطی بر روی سلامت بزرگسالان، بویژه سلامت قلبی عروقی در حال افزایش است، اثر سر و صدای محیطی بر سلامت و رشد در کودکان، کمتر آشکار است. 

             مطالعات بیانگر این مساله هستند، مواجهه با سر و صدای مزمن بر بهزیستی و آزار کودکان اثر دارد. اخیرا، برگ استورم و همکارانش نشان دادند، سطوح بالاتر احساس خستگی در مدرسه به مواجه با سر و صدای هواپیمایی مسکونی بالاتر در بین کودکان مدرسه ای آلمانی وابسته بود. به علاوه، کودکان دارای یک سر و صدای هواپیمایی بالاتر در منزل، هم چنین گزارش داده اند دارای سردردها و دل دردهای بسیار بیشتری هستند و کیفیت خواب بدتری دارند. مطالعه دیگری در آلمان پی برد، احتمال مشکلات خواب در بین کودکان به طور معناداری با سر و صدای شبانه که حداقل در جلوی نمای منزل مورد مواجهه قرار می گیرد، افزایش می یابد (نسبت احتمال، OR = 1.79 (95% CI 1.10–2.92)) [20]). 

              ناراحتی های خواب در بین کودکان هم چنین ممکن است بر سلامت روانی اثر بگذارد. اثبات شده است، کودکان دچار اختلالات خواب اغلب بی توجه یا بیش فعال هستند. هادانپا و همکارانش، اثبات کردند، کیفیت و کمیت خواب در اوایل کودکی (تا 24 ماه) به علائم توجه و بیش فعالی در سن پنج سالگی وابسته است. یک ریسک مضاعف مسائل توجه و بیش فعالی، هم چنین به مواجهه با سر و صدای حمل و نقل  بالاتر وابسته بوده است.

 
            اخیرا، نقد و بررسی صورت گرفته توسط کلارک و پائونوویک، مجموعه شواهدی را در زمینه ریسک های مربوط به سر و صدا برای اختلالات رفتار هیجانی در بین کودکان برای رهنمودهای سر و صدای محیطی سازمان بهداشت جهانی ارزیابی نمود. این مولفین، نتایج اختلالات رفتار هیجانی را ارزیابی نموده اند (8 مطالعه: 5 هواپیما، 7 جاده، 1 راه آهن) و بیش فعالی در کودکان (5 مطالعه: 3 هواپیما، 4 جاده، 1 راه آهن) تا سال 2015 انتشار یافت. از این گذشته، زیر ساخویدی و همکارانش، این نقد و بررسی را از مارس 2018 بروز کردند و نتایج را از 12 مطالعه در زمینه مسائل سلامت روانی و رشدی – عصبی مد نظر قرار دادند (5 هواپیما، 7 جاده و 1 راه آهن). کلارک و پائونویک هم چنین زیر ساخویدی و دیگران، نتایج غیر یکنواختی را مطرح نمودند. تاثیرات مضر به طور بالقوه، برای تاثیر سر و صدای ترافیک جاده ای بر روی بیش فعالی / عدم توجه و امتیاز کل پرسشنامه نقاط قوت و مشکلات یافت شد. با این وجود، تاکنون شواهد در یک فراتحلیل ترکیب نشده اند. به علاوه، زیر ساخویدی و دیگران، معیارهای شمول و استثناء وسیعی برای مطالعات داشتند زیرا هم چنین مطالعاتی مثلا با سر و صدای همگانی یا آزار سر و صدای والدین را به عنوان یک پروکسی مشمول نموده بودند هم چنین یک مطالعه که کیفیت زندگی را ارزیابی می کرد و نه سلامت روانی را به این صورت، که ممکن بود به سوگیری نتایج منجر شده باشد. به علاوه، تحقیقات بیشتری از زمانیکه این مطالعات انتشار یافته اند، اجرا شده است. 

            هدف ما، خلاصه سازی شواهد کنونی برای تاثیر سر و صدای حمل و نقل  و سلامت روانی در کودکان تا فوریه 2019 با اجرای یک نقد و بررسی سیستماتیک و یک فرا داده بود. ما مطالعات گروهی، مورد – گواه و سطح مقطعی (طراحی مطالعه) را جستجو کردیم، افرادی که (جمعیت هایی که) در مواجهه با سطوح متغیر سر و صدای جاده ای، راه آهن یا هواپیمایی بودند را ارزیابی نمودیم (مداخله / مقایسه) و اثرات سر و صدا بر مسائل سلامت روانی را بررسی کردیم. در حالیکه جستجوی سیستماتیک، مسائل سلامت روانی را در بین بزرگسالان و کودکان مد نظر قرار می داد، این مقاله بر اختلالات هیجانی و رفتاری در بین کودکان متمرکز است من جمله بیش فعالی / بی توجهی (پیامد).

2. منابع و روش ها

2.1 سوال تحقیقاتی و شایستگی مطالعه

             ما به طور اصولی، شواهد منتشر شده برای مشخص کردن این مساله را جستجو نمودیم که اگر افراد در معرض سر و صدای حمل و نقل  قرار گیرند (سر و صدای هواپیما، ترافیک جاده ای و ریلی) با دنبال کردن راه کارهای خلاصه شده در پروتکل موجود برای نقد و بررسی سیستماتیک ما در زمینه شکایات و بیماری های سلامت غیر شنیداری به خاطر سر و صدای هواپیمای ثبت شده قبلی بر روی PROSPERO، دارای ریسک مضاعفی برای شکایات روانی و بیماری روانی خواهند بود. این مرور سیستماتیک با در نظر گرفتن مواجهات با سر و صدای ترافیک جاده ای و ریلی از پروتکل مطالعه ثبت شده واگرا شده است و بر شکایات سلامت روانی متمرکز است. 

Abstract

           Children and adolescents may be particularly vulnerable to environmental influences such as noise which can affect mental well-being. The aim of this systematic review was to evaluate the effect of transportation noise on behavioral and emotional disorders in children and adolescents using a meta-analytic approach. Therefore, we searched four databases (Pubmed, Embase, PsychINFO, and PSYNDEX) and grey literature until February of 2019. We identified 14 articles from 10 studies examining the effect of transportation noise exposure on the mental health of children. These studies predominately used the Strength and Difficulties Questionnaire (SDQ) and mainly focused on schoolchildren and adolescents aged 9–10 years and 15–17 years in Europe. Three studies could be included in the meta-analysis. In sum, the odds for hyperactivity/inattention and total difficulties was significantly increased by 11% (Odds Ratio, OR = 1.11 (95% Confidence Interval, CI 1.04–1.19), respectively 9% (95% CI 1.02–1.16) per 10 dB road traffic noise. Thus, we obtained evidence for an effect of road traffic noise on hyperactivity/inattention and total difficulties, although we could consider few studies. Future studies are needed that use similar techniques to assess outcomes and exposures at schools and in homes. This would make it possible to conduct an individual participant data pooled analysis of the data.

1. Introduction

           Mental disorders and their consequences impose not only health and social costs but may also lead to the victimization, discrimination and stigmatization of patients [1]. According to the World Health Organization [2], they are “the leading cause of disability and the third leading cause of overall disease burden (measured as disability-adjusted life years)”. Mental health disorders are most prevalent, and nearly 30% of the population experiences a common mental disorder at some time during their life [3].

            For children and adolescents, a recent meta-analysis estimated a global prevalence of mental health disorders of 13.5% (95% Confidence Interval, CI 11.3–15.9) [4]. Anxiety disorders were the most prevalent mental disorder (6.5% (95% CI 4.7–9.1)) followed by disruptive disorder (5.7%(95% CI 4.0–8.1)), hyperactivity disorder (3.4% (95% CI 2.6–4.5)), and any depressive disorder (2.6% (95% CI 1.7–3.9)). A prior meta-analysis by the same research group focused solely on attention deficit hyperactivity disorder (ADHD)/hyperkinetic disorder (HD) and found a prevalence of 5.3% (95% CI 5.0–5.6, Polanczyk et al. [5]). An analysis of German Health claims data shows that the ADHD diagnosis prevalence increased from about 2.4% in 2001 to 6.1% in 2014 [6–9]. ADHD may also persist into adulthood [10]. A WHO survey on adult ADHD showed a prevalence of 3.6% in high income countries. Adult ADHD is significantly associated with role impairment (e.g., impaired cognition, social interactions), and is highly comorbid with anxiety, mood, behavior, and substance disorders [11]. Conduct disorders are also common among children, and are defined as consistent patterns of anti-social behavior presenting in childhood or adolescence [12]. A population-based survey in Great Britain found 5% of children aged 5–15 years had a clinically relevant conduct disorder [13].

            According to Stansfeld and Matheson [14], children may be “particularly vulnerable to the non-auditory health effects of noise,” as they are still growing and developing cognitively, and may not be as capable of developing strategies for coping with noise as adults. While the body of evidence regarding the effects of environmental noise exposure on adult health, especially cardiovascular health, is accumulating [15,16], the impact of environmental noise on the health and development in children is less clear.

            Studies indicate that chronic noise exposure impacts children’s wellbeing and annoyance [17,18]. Recently, Bergström and colleagues [19] showed that higher levels of feeling bored at school was associated with a higher residential aircraft noise exposure among German school children. Moreover, children with a higher aircraft noise at home also reported having significantly more head and stomach aches and a worse sleep quality. Another study in Germany found that the odds of sleep problems among children significantly increased with nighttime noise at the least exposed house façade (Odds Ratio, OR = 1.79 (95% CI 1.10–2.92)) [20].

             Sleep disturbances among children could also impact mental health. It has been shown that children with sleep disorders are often inattentive or hyperactive [21–23]. Huhdanpää and colleagues [24] showed that sleep quality and quantity in early childhood (until 24 months) is associated with attention and hyperactivity symptoms at the age of 5 years. An increased risk of attention and hyperactivity problems among children has also been associated with higher transportation noise exposure (e.g., [20,25]).

            Recently, the review by Clark and Paunovic [26] examined the body of evidence regarding noise-related risks for emotional conduct disorders among children for the WHO Environmental Noise Guidelines. The authors evaluated the results of emotional conduct disorders (8 studies: 5 aircrafts, 7 roads, 1 railway) and hyperactivity in children (5 studies: 3 aircrafts, 4 roads, 1 railway) published up to 2015. Also, Zare Sakhvidi et al. [27] updated this review through March 2018 and considered the results from 12 studies regarding neurodevelopmental and mental health problems (5 aircrafts, 7 roads, and 1 railway). Clark and Paunovic [26], as well as Zare Sakhvidi et al. [27], point out the heterogeneous results. Potentially harmful effects were found for the effect of road traffic noise on hyperactivity/inattention and the total Strength and Difficulties Questionnaire (SDQ) score. Nevertheless, so far the evidence has not been combined in a meta-analysis. Furthermore, Zare Sakhvidi et al. [27] had broad inclusion and exclusion criteria for studies as they also included studies with e.g., community noise or parental noise annoyance as a proxy, as well as a study assessing life quality and not mental health as such, which may have led to a bias of the results. Moreover, further research has been conducted since these studies were published.

              We aimed to summarize the current evidence for the effect of transportation noise and mental health in children up to February 2019, by conducting a systematic review and a meta-analysis. We sought cohort, case-control and cross-sectional studies (Study Design), examining people (Populations) exposed to varying levels of road, railway or aircraft noise (Intervention/Comparison), and the effects of noise on the mental health problems. While the systematic search considered mental health problems among adults and children, this paper focuses on emotional and conduct disorders among children, including hyperactivity/inattention (Outcome).

2. Materials and Methods

2.1. Research Question and Study Eligibility

            We systematically searched for published evidence to determine if individuals exposed to transportation noise (aircraft, road traffic, and railway noise) have an increased risk of psychological complaints and disease by following the procedures outlined in the protocol for our systematic review on non-auditory health complaints and diseases due to aircraft noise registered a priori on PROSPERO (CRD42013006004). This systematic review diverged from the registered study protocol by also considering exposures to road traffic and railway noise, and focusing on mental health complaints.

چکیده
1.مقدمه
2. منابع و روش ها
2.1 سوال تحقیقاتی و شایستگی مطالعه
2.2 منابع اطلاعات و جستجوی اطلاعات
2.3 انتخاب مطالعه و جمع اوری داده ها
2.4 ارزیابی کیفیت مطالعه متدولوژیکی
2.5 فراتحلیل
3. نتایج
3.1 انتخاب مطالعه
3.2 مشخصات مطالعه
3.2.1 ترکیب نتایج
3.2.2 ریسک تورش بین مطالعات
4. بحث
5. نتیجه گیری ها
منابع

Abstract
1. Introduction
2. Materials and Methods
2.1. Research Question and Study Eligibility
2.2. Information Sources and Search
2.3. Study Selection and Data Collection
2.4. Rating of Methodological Study Quality
2.5. Meta-Analysis
3. Results
3.1. Study Selection
3.2. Study Characteristics
3.2.1. Synthesis of Results
3.2.2. Risk of Bias Across Studies
4. Discussion
5. Conclusions
References