دانلود مقاله آنالیز تغییرات در کیفیت آلودگی هوا و تاثیر کووید 19
ترجمه نشده

دانلود مقاله آنالیز تغییرات در کیفیت آلودگی هوا و تاثیر کووید 19

عنوان فارسی مقاله: تحلیل تغییرات در کیفیت آلودگی هوا و تاثیر کووید 19 بر سلامت محیط زیست در ایران: کاربرد مدل های الحاقی و خود همبستگی
عنوان انگلیسی مقاله: Analysis of changes in air pollution quality and impact of COVID-19 on environmental health in Iran: application of interpolation models and spatial autocorrelation
مجله/کنفرانس: علوم محیط زیست و تحقیقات آلودگی - Environmental Science and Pollution Research
رشته های تحصیلی مرتبط: محیط زیست
گرایش های تحصیلی مرتبط: آلودگی هوا
کلمات کلیدی فارسی: ویروس کرونا - شاخص کیفیت هوا - تاثیر آلودگی - شاخص موران محلی و جهانی - GIS
کلمات کلیدی انگلیسی: Coronavirus - Air quality index - Pollution impact - Local and global Moran index - GIS
نوع نگارش مقاله: مقاله پژوهشی (Research Article)
شناسه دیجیتال (DOI): https://doi.org/10.1007/s11356-021-17955-9
نویسندگان: Mostafa Keshtkar - Hamed Heidari - Niloofar Moazzeni - Hossein Azadi
دانشگاه: University of Shahid Beheshti, Tehran, Iran
صفحات مقاله انگلیسی: 22
ناشر: اسپرینگر - Springer
نوع ارائه مقاله: ژورنال
نوع مقاله: ISI
سال انتشار مقاله: 2022
ایمپکت فاکتور: 5.034 در سال 2020
شاخص H_index: 132 در سال 2021
شاخص SJR: 0.831 در سال 2020
شناسه ISSN: 1614-7499
شاخص Quartile (چارک): Q1 در سال 2020
فرمت مقاله انگلیسی: PDF
وضعیت ترجمه: ترجمه نشده است
قیمت مقاله انگلیسی: رایگان
آیا این مقاله بیس است: بله
آیا این مقاله مدل مفهومی دارد: دارد
آیا این مقاله پرسشنامه دارد: ندارد
آیا این مقاله متغیر دارد: ندارد
آیا این مقاله فرضیه دارد: ندارد
کد محصول: E16249
رفرنس: دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله
فهرست مطالب (ترجمه)

چکیده

مقدمه

مواد و روش ها

فاز اول: جمع آوری داده ها و شاخص کیفیت هوا (AQI)

فاز دوم: تحلیل زمین آمار و فضایی داده های AQI

خودهمبستگی فضایی (شاخص موران)

نتایج

بحث

نتیجه گیری

منابع

فهرست مطالب (انگلیسی)

Abstract

Introduction

Materials and methods

Phase i: data gathering and air quality index (AQI)

Phase ii: geostatistics and spatial analysis of AQI data

Spatial autocorrelation (Moran’s index)

Results

Discussion

Conclusion

Declarations

References

بخشی از مقاله (ترجمه ماشینی)

چکیده

     در اپیدمی جهانی کووید 19 انسان ها با چالش جدیدی روبرو هستند. مفهوم قرنطینه به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، فعالیت های انسان را در تمام جنبه های زندگی تغییر داده است. این چالش باعث ایجاد تغییراتی در محیط نیز شده است. شاخص کیفیت هوا یکی از پارامترهای فوری عینی است. در این مطالعه، پتانسیل واقعی اثرات قرنطینه بر شاخص کیفیت هوا و متغیرهای مرتبط در تهران، پایتخت ایران، مورد ارزیابی قرار می‌گیرد، که در ابتدا داده‌های مربوط به غلظت مرجع آلاینده برای تمامی ایستگاه‌های اندازه‌گیری در تهران، از 29 بهمن ماه ارائه می‌شود. تا 19 آوریل، از سال 2017 تا 2020، پایش و ارزیابی می شوند. این مطالعه غلظت ساعتی شش ذرات معلق (PM)، از جمله PM2.5، PM10، و آلاینده های هوا مانند دی اکسید نیتروژن (NO2)، دی اکسید گوگرد (SO2)، ازن (O3) و مونوکسید کربن (CO) را بررسی کرد. تغییرات در میزان آلودگی در طول دوره مورد مطالعه می‌تواند به دلیل کاهش ترافیک شهری، فعالیت‌های کوچک صنعتی و ذرات گرد و غبار با منشاء شهری و صنعتی باشد. اگرچه آلودگی در اکثر مناطق در طول دوره قرنطینه کووید 19 کاهش یافته است، میزان PM2.5 به طور قابل توجهی کاهش نیافته است، که ممکن است منشاء طبیعی مانند گرد و غبار داشته باشد. سپس شاخص کیفیت هوا برای ایستگاه ها محاسبه شده و سپس با ارزیابی ریشه میانگین مربعات (RMS) مدل های مختلف، درون یابی انجام می شود. شاخص موران محلی و جهانی نشان می دهد که تغییرات و شاخص کیفیت هوا در منطقه مورد مطالعه به صورت خوشه ای بوده و از همبستگی مکانی بالایی برخوردار است. نتایج حاکی از آن است که اگرچه کیفیت بد هوا به دلیل قرنطینه کاهش می‌یابد، اما برای ایجاد شرایط مطلوب نیاز به تغییرات عمده در مدیریت شهری است. آلاینده ها می توانند در انتقال کووید 19 به عنوان ناقل ویروس نقش داشته باشند. پیشنهاد می شود با توجه به افزایش کووید 19 و دما در ایران، در مطالعات آتی بتوان تأثیر افزایش دما را بر کووید-19 ارزیابی کرد.

توجه! این متن ترجمه ماشینی بوده و توسط مترجمین ای ترجمه، ترجمه نشده است.

بخشی از مقاله (انگلیسی)

Abstract

     In the global COVID-19 epidemic, humans are faced with a new challenge. The concept of quarantine as a preventive measure has changed human activities in all aspects of life. This challenge has led to changes in the environment as well. The air quality index is one of the immediate concrete parameters. In this study, the actual potential of quarantine effects on the air quality index and related variables in Tehran, the capital of Iran, is assessed, where, first, the data on the pollutant reference concentration for all measuring stations in Tehran, from February 19 to April 19, from 2017 to 2020, are monitored and evaluated. This study investigated the hourly concentrations of six particulate matters (PM), including PM2.5, PM10, and air contaminants such as nitrogen dioxide (NO2), sulfur dioxide (SO2), ozone (O3), and carbon monoxide (CO). Changes in pollution rate during the study period can be due to reduced urban traffic, small industrial activities, and dust mites of urban and industrial origins. Although pollution has declined in most regions during the COVID-19 quarantine period, the PM2.5 rate has not decreased significantly, which might be of natural origins such as dust. Next, the air quality index for the stations is calculated, and then, the interpolation is made by evaluating the root mean square (RMS) of different models. The local and global Moran index indicates that the changes and the air quality index in the study area are clustered and have a high spatial autocorrelation. The results indicate that although the bad air quality is reduced due to quarantine, major changes are needed in urban management to provide favorable conditions. Contaminants can play a role in transmitting COVID-19 as a carrier of the virus. It is suggested that due to the rise in COVID-19 and temperature in Iran, in future studies, the effect of increased temperature on COVID-19 can be assessed.

Introduction

     In late December 2019, a new strain of an infectious disease was discovered in Wuhan, China, and was named COVID-19 (Chen et al. 2020a, b, c; Zhang et al. 2021; Afify et al. 2021). This virus, which is a human-to-human transmitted virus (Wang et al. 2020; Wang and Su 2020), causes an acute respiratory infection that can progress to pneumonia if the symptoms are not treated (Jiang et al. 2020a, b; Coccia 2021). The findings indicate that old age is one of its risk factors (Luo et al. 2020; Wang and Zhao 2021) with an approximate 2–3% fatality rate (total infected people who died) (Rodriguez-Morales et al. 2020; Bonilla-Aldana et al. 2020). On February 19, 2020, the Iranian Ministry of Health officially reported that two patients with pneumonia were associated with COVID-19 in the city of Qom. Gilan, Arak, and Tehran were the other provinces where this virus spread widely. Thereafter, the count of infected populations increased rapidly, and within 1 month, the outbreak became a national crisis, with infected individuals diagnosed all over the country (Iran Health Organization 2020). To control this infection, the National Corona Committee was deployed with subcommittees in each province. To prevent the spread of the disease, this committee has enacted measures to ban traffic at different times of the day and close or reduce the operation time of high-risk industries, factories, etc. These measures were lifted from 13 to 20 April. As of 4 May, the confirmed cases are 97,424, and the deaths are 6203 (World Health Organization 2020).

Conclusion

     COVID-19 is a human hazard that has had different effects at different times and different places. One of the effects of COVID-19 is its effect on traffic, and its secondary effect is on air quality. This paper examines changes in air quality due to the quarantine caused by COVID-19. This study investigated the hourly concentrations of six particulate matters. Findings indicated that changes in pollution rate during the study period can be due to reduced urban traffic, small industrial activities, and dust mites of urban and industrial origins. Although pollution has declined in most regions during the COVID-19 quarantine period, the PM2.5 rate has not decreased significantly, which might be of natural origins such as dust. The results showed that the increasing percentage of the count of days caused by PM2.5 pollution has a sharp increase, which was at the beginning of the curfew on March 2. The AQI slope showed a further decrease compared to previous years. This rate followed a descending pattern until March 27, and the maximum intensity of the fixed trend index increased until April 12. The results of this study indicate that the quarantine has not been able to significantly affect the mean air quality index; this is because of the use of private cars instead of public transport, which is more evident in areas 6 and 7. On the other hand, the maximum air quality index expressed in Fig. 10 has decreased. Spatial autocorrelation analysis has shown a positive correlation between changes in decrease or increase in indicators. Finally, it can be said that although COVID-19 can affect the rate of contamination in a short period of time, due to the prevalence of COVID-19 in crowded places such as public transport fleets, people have been forced to use personal items, and as a result, pollution has increased.