دانلود رایگان مقاله مفهوم اقتصاد سایه‌ دیجیتال

چکیده

          این مقاله، موضوع جدیدی را در حوزه‌ی اقتصاد سایه‌ی یجیتال پوشش می‌دهد ـ نگرش مصرف‌کننده در راستای این پدیده. افزایش انتقال معاملات به فضای الکترونیک، رشد تعداد اپراتورهای دیجیتال غیرقانونی را تعیین می‌کند و نیزدخالت مصرف‌کننده را در تجارت سایه‌ی دیجیتال ترفیع می‌کند. دانسته‌های مکتوب علمی، هیچ تعریف جهانی ازاقتصاد سایه‌ی دیجیتال را شامل نمی‌شود. بنابراین، طیفی از اصطلاحات، تعابیر و ویژگی‌های مرتبط با این پدیده،بیش‌تر گسترده هستند، که این مسئله ضرورت تعریف مفهوم ارزشمند اقتصاد سایه‌ی دیجیتال  را از منظرمصرف‌کنندگانی بیان می‌کند که شرکت‌کنندگان فعال این عرصه می‌باشند. هدف این مقاله این است که مفهوم اقتصادسایه‌ی دیجیتال را از منظر و جایگاه مصرف‌کننده تعریف کند و شناسایی مقیاس‌ها می‌تواند مصرف‌کنندگان بالقوه رااز شرکت در اقتصاد سایه‌ی دیجیتال دلسرد کند. برای افزایش ابعاد نمونه‌ی برآورد، روش «گلوله‌ی برفی» به میان آمد. نتایج پژوهش‌ها نشان داده که مصرف‌کنندگان تمایل دارند فعالیت‌های جنایی (داروها، فاحشگی، سرقت‌هایادبی، و غیره) را از فعالیت‌های اقتصادی غیرقانونی تمییز دهند، که هم‌چنین قوانین و مقررات قانونی مصوب رانقض می‌کنند. شرکت‌کنندگان این برآورد ملاحظه می‌کنند که فعالیت‌های اقتصاد سایه‌ی دیجیتال به طور استثنایی درفضای الکترونیک بدون ثبت رسمی تجارت و با فرار از مالیات، عمل می‌کنند. شرکت در اقتصاد سایه‌ی دیجیتال داوطلبانه است و هم‌زمان به سود دو حزب این معامله است (بازرگان و مصرف‌کننده). با ارجاع به نتایج ارزیابی مصرف‌کنندگان، تعریف فعالیت‌های سایه‌ی دیجیتال به عنوان فعالیت‌های قانونی، توسعه‌ی قالب کاری قانونی کارآمد،شامل مسئولیت‌های جنایی و/یا اجرایی مصوب برای یک مصرف‌کننده به عنوان حزبی از معاملات سایه‌ی دیجیتال،اعلان عمومی و در دسترس بودن اطلاعات پیرامون بازرگانان الکترونیکی در فضای الکترونیک، در دسترس بودن نرم‌افزار محافظتی مناسب، نظارت و کنترل دقیق‌تر، تاسیس دپارتمان پلیس الکترونیک و اطمینان از تعداد کافیمامورین ناظر می‌تواند به عنوان کارآمدترین منع اقتصادی سایه دیجیتال محسوب شود.

1. معرفی

          با اشاره به پتروویچ لازارویچ و سوهال (۲۰۰۴)، تجارت الکترونیک که به معاملاتی اشاره دارد که از طریق شبکه‌های کامپیوتری صورت می‌گیرد، یک علاقه‌ی قابل توجه برای وکلا و محققان به دلیل تاثیر آن روی شرکت‌کنندگان بازار دیجیتال محسوب می‌شود. حذف موانع بی‌شماری (برای مثال، جغرافیایی، معامله‌ی پیچیده،پرداخت پیچیده و غیره.) و اطمینان از تنوع و فراهمی محصولات و خدمات روی پیشنهاد، رشد انفجاری تجارت‌های آنلاین، سبب ارائه‌ی موقعیت‌های بی‌شماری برای مصرف‌کنندگان شده تا شرکای اقتصاد سایه‌ی دیجیتال باشند، برای مثال، کسب اقلام و خدمات از سازمان‌های آنلاینی که به صورت غیرقانونی فعالیت می‌کنند. گردانندگان اجتماعی بی‌شماری هم‌چون تضاد بین خودآگاهی شخصی و شرکتی یا سطح پایین اجتماعی، پذیرش اجتماعی خریدهای آنلاین را بدون کسب اطمینان از این‌که تامین‌کننده کاملاً قانونی عمل می‌کند یا فعالیت‌های اهانت آمیز دارد،تعیین می‌کند.

       تا کنون، مطالعات برروی موضوع مصرف سایه دیجیتال اساسا تجزیه و تحلیل اشکال خاص (تقلب الکترونیکی -گرگ، اسکات، 2006؛ بلک اج، کویل، 2010؛ آکینتوی، آرای، 2011؛ ولاچوز و همکاران 2011 ؛ آماسیاتو وشاه، 2014 و غیره؛ دزدی دیجیتال - هیل، 2007؛ هیگینز، 2007؛ ویلیامز و همکاران، 2010؛ بیلیفلیم، پایتس،2010؛ یون، 2011؛ کاماررو همکاران 2014؛ ویدا و همکاران. 2012؛ تیلور، 2012؛ یو و همکاران، 2015و دیگران یا عوامل اجتماعی (تضاد بین شخصی و شرکت ها - کالاتزو، سنته، 2004؛ شانگ و همکاران،2008؛ ویلیامز و همکاران، 2010؛ سطح پایین خود آگاهی عمومی - آماسیاتو، شاه، 2014؛ پیوند اجتماعی -هیگینز و همکاران 2008؛ یو و همکاران، 2015؛ نسبیت گرایی - آرلی و همکاران، 2015) این پدیده را پوشش داد. با این حال، مفهوم اقتصاد سایه دیجیتال از نقطه نظر مصرف کنندگان به سختی مورد تحقیق قرار گرفته است.پژوهش نگرش مصرف کنندگان نسبت به اقتصاد سایه دیجیتال به دلایل مختلف علمی قابل توجه است. اولا، تدوین مفهوم اقتصاد سایه تعریف شکاف بین اقتصاد رسمی و غیر رسمی را ممکن میسازد، و از آن طریق میتوان درککرد که کدام مصرف کننده یک تصمیم آگاهانه در مورد شرکت کردن یا استرداد فعالیت های سایه دیجیتال خواهدگرفت. دوما، تعریف مفهوم اقتصاد سایه دیجیتال از موضع مصرف کنندگان، به توسعه اقدامات با هدف مدیریت وکنترل این پدیده کمک میکند. هدف کلی پژوهش تعریف مفهوم اقتصاد سایه دیجیتال از موضع مصرف کنندگان وشناسایی این که کدام اقدام مصرف کنندگان بالقوه را از شرکت در اقتصاد سایه دیجیتال منصرف میکند است. برای تحقق هدف تعریف شده، اهداف زیر مطرح شده است: 1) تجزیه و تحلیل شرایط و تفسیر فعالیت های سایه دیجیتال موجود در متون علمی؛ 2) انتخاب و ارائه روش پژوهش؛ 3) معرفی نتایج حاصل از تحقیقات تجربی بر مفهوم اقتصاد سایه دیجیتال و اقدامات پیشگیری از اقتصاد سایه دیجیتال از نقطه نظر مصرف کنندگان. روش های پژوهش شامل تجزیه و تحلیل متون علمی و بررسی مصرف کنندگان، که با استفاده از روش "گلوله برفی" برای جمع آوری داده ها انجام شده است.

2. اصطلاحات و تفاسیر مربوط به فعالیت سایه دیجیتال

            تنوع، نوسانات و پیشبرد سریع فن آوری، انواع اصطلاحات، مفاهیم و تفاسیر را با اشاره به انواع مختلف فعالیتهای دیجیتال غیر قانونی، ادبیاتی که هنوز هم یکی از اصطلاحات رایج اقتصاد سایه دیجیتال را تاسیس نکرده است تعیین کرده است. تجزیه و تحلیل ادبیات علمی نظام مندی فعالیت قوانین و مقررات مربوط سایه دیجیتال با تشخیص سه گروه اصطلاح اصلی را فعال کرده است: اصطلاحات منعکس کننده ماهیت فعالیت های سایه دیجیتال؛اصطلاحات منعکس کننده نقش یک تامین کننده به عنوان عامل اصلی؛ و اصطلاحات منعکس کننده نقش یک مصرف کننده به عنوان عامل اصلی. اصطلاحات و مفاهیم مربوط به هر یک از گروه های ذکر شده در بالا وهمچنین تفسیرهای آنها، پیشنهاد شده توسط نویسندگان مختلف، در جدول 1 ارائه شده است.

         در گروه اصطلاحات منعکس کننده ماهیت فعالیت های سایه دیجیتال، اصطلاح اقتصاد زیرزمینی دیجیتال اشاره به تجارت پنهان و اینترنتی سودجو (مور و همکاران، 2009؛ از هرلی، فلورنسیو، 2010؛ ییپ و همکاران،2012) و یا به عبارت دیگر، تجارت آنلاین ثبت نشده و سود محور دارد. (؛ آرانگو، بالدوین-ادواردز، 2014احمد، 2008) این کمی از واژه "اقتصاد دیجیتال غیر قانونی"، که بر نقض مقررات قانونی تعریف شده در تجارت به جای پیگیری برای سود تاکید دارد متفاوت است. اصطلاح "اقتصاد دیجیتال گزارش نشده" بر فرار از سهم مالیاتی(فیگ، 2007، 2012؛ گارتنر به، ونیگ، 2012) متمرکز است در حالی که مفهوم "اقتصاد ثبت نشده دیجیتال"دور زدن مقررات تعریف شده در گزارش هر گونه فعالیت های کسب و کاری را برجسته میکند (از جمله عملیات آنلاین) (کارانفیل (2008)؛ فیگ، اربن (2008)). در تمام موارد ذکر شده در بالا، مصرف کنندگان به عنوان شرکت کنندگان عمده اقتصادهای سایه دیجیتال عمل نمی کنند. در این نقطه، ابتکار عمل اصلی یک کارآفرین آنلاین(عرضه کننده، ارائه دهنده خدمات) قابل مشاهده است، که خط توازی بین اصطلاحات منعکس کننده ماهیت فعالیتهای سایه های دیجیتال و آنهایی که نقش یک منبع به عنوان عامل اصلی را دارند تعیین میکند. در گروه دوم اصطلاحات، مفاهیم بازاریابی سیاه دیجیتال و جرایم اینترنتی ممکن است تشخیص داده شود. هر دو اصطلاح"بازاریابی دیجیتال سیاه "، که اشاره به تجارت آنلاین محصولات غیر قانونی فیزیکی و یا داده های تقلبی دارد، واصطلاح "جرایم اینترنتی"، برای جرائم، که متعهد به بهره برداری از فن آوری شبکه (ییپ و همکاران 2012) وباعث تهدید فیزیکی و حقوقی اشخاص است (ولاچوز و همکاران 2011)، در اصل، به معنای فعالیت های جعلیانجام شده با استفاده از فناوری اطلاعات برای انتقال کسب و کار غیر قانونی است. با توجه به این واقعیت کهجرایم جنایی نمی تواند به عنوان مولد اقتصاد (از جمله کسب و کار آنلاین) تلقی شود، نویسندگان این مقاله این ایدهرا در نظر دارند که آنها باید از مفهوم اقتصاد سایه دیجیتال حذف شوند.

         در گروه اصطلاحاتی که منعکس‌کننده‌ی نقش یک مصرف‌کننده به عنوان عامل اصلی، اصطلاحات کلاهبردار الکترونیکی، دزد دریایی دیجیتال (الکترونیک) و مصرف کننده‌ی ناکارآمد می‌توانند تمییز داده شوند. اصطلاح کلاهبردارالکترونیک به فعایت کسب پول به صورت غیرقانونی با استفاده از اینترنت یا عدم صداقت مصرف کننده‌ای که آنلاین کار می‌کند و با این دید که با عدم صداقت، سود حاصل کند، قوانین قرارداد را زیر پا می‌گذارد. با توجه به ولاکوس و همکارانش در سال ۲۰۱۱، بیش‌تر موارد کلاهبرداران الکترونیک، مصرف‌کنندگانی را شامل می‌شوند که به دنبال خرید اقلام خاصی (برای مثال، فناوری اطلاعات و فناوری‌های ارتباطات، پوشاک، موسیقی و ابزارتفریحی و غیره) با قیمت‌های غیرواقعی هستند. هدف کلیدی دزد دریایی الکترونیک، کسب منافع مصرف‌کننده با هزینه‌ی مالکان محصولات/برندهای قانونی، که از درآمدها یا منافع بالقوه ناامید شده‌اند. در نهایت اصطلاح «رفتارمصرف‌کننده‌ی ناکارآمد آنلاین» منعکس‌کننده‌ی فعالیت‌های آنلاین مصرف‌کنندگانی است که اصول پذیرفته‌شده‌ی محصولات را زیرپا می‌گذارند، برای مثال، خرید آنلاین یک محصول و استفاده از آن به منظور بازگرداندن پس ازاستفاده برای بازپرداخت وجه، ادعای کلاه بردارانه یا غیرقانونی برای منافع مالی، غیره. در تمامی موارد، برخلاف اقتصاد سایه‌ی سنتی، نواحی اقتصاد سایه‌ی دیجیتال از نواحی جغرافیایی خاص تجاوز کرده و ممکن است طیفی از وب‌سایت‌ها و پلت‌فرم‌های اینترنتی را هم‌چون فروشگاه‌های آنلاین، شبکه‌های اجتماعی آنلاین، مزایده‌های الکترونیک و غیره را پوشش دهد.

         به طور خلاصه، می‌توان این‌گونه عنوان کرد که اقتصاد سایه‌ی دیجیتال فعالیت‌های غیرقانونی، گزارش نشده یا ضبط نشده‌ی آنلاین را شامل می‌شود. همچنین ممکن است به فعالیت های جنایی در اینترنت اشاره داشته باشد، اگر چه در مورد دوم می توان آن را به عنوان یک ژنراتور از اقتصاد، از این رو گنجاندن فعالیت تبهکاران سایبر به مفهوم اقتصاد سایه دیجیتال نمی تواند درمان شود. اقتصاد سایه دیجیتال شامل عوامل اصلی همان (A / ارائه دهنده خدمات تامین کننده و مصرف کننده) به عنوان اقتصاد سایه سنتی، اگر چه مناطق آن پوشش انواع وب سایت های اینترنتی و سیستم عامل.

         به منظور ایجاد هدف اصلی این پژوهش، در بخش تجربی تحقیق، نویسندگان بررسی خواهد کرد که آیا مصرف کنندگان بین فعالیت های دیجیتال قانونی و غیر قانونی تشخیص، پیشنهاد برای ارزیابی چندین مفهوم ممکن مصرف کنندگان از اقتصاد سایه دیجیتال، تعریف با اشاره به نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل متون علمی و مصاحبه قبلی با کارشناسان اقتصاد سایه های دیجیتال است.

3. روش شناسی تحقیق تجربی

        متدولوژی پژوهش ویژگی‌های متمایز اقتصاد سایه‌ی دیجیتال، هم‌چون ارتباط الکترونیک میان شرکای بازار دیجیتال، معامله‌کنندگان الکترونیک، جریان‌های پولی دیجیتال، غیره، مشکلات تنظیم اصول مالیاتی را تعیین می‌کنند که برای فعالیت‌های اقتصادی سنتی تعبیه می‌شد. دردحقیقت، تجارت آنلاین می‌تواند شامل هرگونه محصو‌لات یا خدمات شود، از جمله، مواد یا غیرمواد. با توجه به تنوع محصولات و خدمات دیجیتال، در نظر گرفتن تنها معیار مادیت غیرمنطقی است. با مواجه شدن با نواحی کم‌تر تعریف شده‌ی اقتصادهای سایه‌ی دیجیتال، کشورها در حال تلاش برای یافتن راه‌هایی هستند تا با این گونه از تجارت‌های غیرقانونی مبارزه کنند.  مصرف‌کنندگان حزب مهمی را از اقتصاد سایه‌ی دیجیتال نشان می‌دهند که به عنوان تولیدکنندگان نیاز عمل می‌کنند. در بسیاری از موارد، بدون این‌که طبیعت غیرقانونی تجارت‌های آنلاین را بشناسند و بزرگی نتایج احتمالی را درک کنند، عمل می‌کنند. بنابراین، تعریف مفهوم اقتصاد سایه‌ی دیجیتال از منظر مصرف کننده می‌تواند سبب ادراک بهتری از عواقب احتمالی فعالیت‌های آنلاین آن‌ها شود، و در همان حال می‌تواند سبب توسعه‌ی مقیاس‌های پیشگیری اقتصاد سایه‌ی دیجیتال شود. برای تعریف مفهوم اقتصاد سایه‌ی دیجیتال از جایگاه مصرف کننده و شناسایی این‌که کدام مقیاس‌ها می‌توانند مصرف‌کنندگان بالقوه را از شرکت در اقتصاد سایه‌ی دیجیتال دلسرد کنند، پژوهش تجربی مبتنی بر روش برآورد پرسش‌نامه صورت پذیرفت. پرسش‌نامه برای برآورد مصرف‌کنندگان در سه بخش نوشته شد: اطلاعات بر ویژگی‌های دموگرافیک پاسخ‌دهندگان، مفهوم اقتصاد سایه‌ی دیجیتال و تاسیس کارآمدترین مقیاس‌های ممکن از پیشگیری اقتصاد سایه‌ی دیجیتال.

Abstract

         The article covers a new topic in the sphere of digital shadow economy – consumers’ attitudes towards this phenomenon. Increasing transfer of transactions to electronic space determines the growth of the number of illegal digital operators and promotes consumers’ involvement in digital shadow trade. Scientific literature does not contain any universal definition of digital shadow economy. Hence, the variety of terms, interpretations and features relevant to this phenomenon is rather wide, which determines the necessity to define the precise concept of digital shadow economy from the point of view of consumers as active participants in this field. This article is aimed at definition of the concept of digital shadow economy from consumers’ position and identification of the measures would discourage potential consumers from participation in digital shadow economy. To increase the size of the survey sample, the method of “snowball” was engaged. The results of the research have revealed that consumers are inclined to distinguish criminal activities (drugs, prostitution, credential steals, etc.) from illegal economic activities, which also violate established legal norms and regulations. The participants of the survey perceive that the activities of digital shadow economy are performed exceptionally in electronic space without official registration of business and evading tax payment. Participation in digital shadow economy is voluntary and mutually beneficial to both transaction parties (a trader and a consumer). With reference to the results of consumers’ evaluation, definition of digital shadow activities as illegal ones, development of the efficient legal framework, containing clearly established criminal and/or administrative responsibility for a consumer as a party of digital shadow transaction, public announcement and availability of the information on illegal e-traders in e-space, availability of appropriate protection software, more intensive supervision and control, establishment of e-police department and assurance of the sufficient number of supervising officers can be considered the most efficient measures of digital shadow economy prevention.

1. Introduction

         With reference to Petrovic – Lazarevic and Sohal (2004), e-business, which refers to the transactions conducted over computer networks, has been of considerable interest to practitioners and researchers primarily because of its influence on digital market participants. Removing numerous barriers (e.g. geographical, complex transaction, complicated payment, etc.) and ensuring the variety and availability of products and services on offer, an explosive growth of online business has provided a wealth of opportunities for consumers to become participants of digital shadow economy, i.e. obtain items and services from illegally operating online entrepreneurs (Dobson et al. 2015). Numerous social drivers such as the contrast between personal and corporate or low level of public selfconsciousness determine social acceptability of online purchases without making sure whether a supplier operates with complete legality or even realising the offensive nature of the activities.

         Thus far, the studies on the topic of digital shadow consumption have basically covered the analysis of the particular forms (e-fraud – Gregg, Scott, 2006; Blackledge, Coyle, 2010; Akintoye, Araoye, 2011; Vlachos et. al. 2011; Amasiatu and Shah, 2014 and others; digital piracy – Hill, 2007; Higgins, 2007; Williams et. al., 2010; Belleflamme, Peitz, 2010; Yoon, 2011; Camarero et. al.2014; Vida et. al. 2012; Taylor, 2012; Yu et. al., 2015 and others or social determinants (contrast between personal and corporate - Calluzzo, Cante, 2004; Shang et al., 2008; Williams et al., 2010; low level of public self-consciousness - Amasiatu, Shah, 2014; social bonding - Higgins et al. 2008; Yu et al., 2015; relativism - Arli et al., 2015) of this phenomenon. However, the concept of digital shadow economy from consumers’ point of view has hardly been researched. The research of consumers’ attitudes towards digital shadow economy is scientifically significant due to several reasons. Firstly, formulation of the concept of shadow economy would enable to define the gap between official and unofficial economies, perceiving which consumers would make a conscious decision on participation in or retraction from digital shadow activities. Secondly, definition of the concept of digital shadow economy from consumers’ position, would contribute to the development of the measures aimed at management and control of this phenomenon. The general aim of this research is to define the concept of digital shadow economy from consumers’ position and identify which measures would discourage potential consumers from participation in digital shadow economy. For the fulfilment of the defined aim, the following objectives have been raised: 1) to analyse the terms and interpretations of digital shadow activities available in the scientific literature; 2) to select and present the methodology of the research; 3) to introduce the results of the empirical research on the concept of digital shadow economy and the measures of digital shadow economy prevention from consumers’ point of view. The methods of the research include scientific literature analysis and consumer survey, carried out engaging the method of “snowball” for data collection

2. Digital shadow activity related terms and interpretations

         Diversity, volatility and fast advance of technologies have determined a variety of the terms, concepts and interpretations referring to different types of illegal digital activities, the literature on which has not still established a common terminology of digital shadow economy. The analysis of the scientific literature has enabled to systematise digital shadow activity related terms by distinguishing three basic term groups: the terms reflecting the nature of digital shadow activities; the terms reflecting the role of a supplier as the main agent; and the terms reflecting the role of a consumer as the main agent. The terms and concepts attributable to each of the groups mentioned above as well as their interpretations, proposed by different authors, have been introduced in Table 1.

         In the group of the terms reflecting the nature of digital shadow activities, the term of digital underground economy refers to hidden profit-driven online trading (Moore et al., 2009; Herley, Florencio, 2010; Yip et al., 2012) or, in other words, unregistered profit-driven commerce online. It slightly differs from the term “illegal digital economy”, which emphasizes violation of the defined legal regulations on commerce rather than pursuit for profit (Ahmad, 2008; Arango, Baldwin-Edwards, 2014). The term “unreported digital economy” is focused on evasion of tax contributions (Feige, 2007, 2012; Gaertner, Wenig, 2012) whereas the concept of “digital unrecorded economy” highlights circumvention of the defined regulations on reporting any business activities (including operations online) (Karanfil (2008); Feige, Urban (2008)). In all the cases mentioned above, consumers do not act as major participants of digital shadow economies. At this point, the primary initiative of an online entrepreneur (supplier, service provider) is observable, which determines the parallel between the terms that reflect the nature of digital shadow activities and the ones that reflect the role of a supplier as the main agent. In the latter group of the terms, the concepts of digital black marketing and cybercrime might be distinguished. Both the term “digital black marketing”, referring to online trading of illegal physical products or fraudulent data, and the term “cybercrime”, standing for offences, committed exploiting networked technology (Yip et al. 2012) and causing threat to physical and juridical entities (Vlachos et al. 2011), in principle, mean fraudulent activities performed engaging IT for illegal business conduction. Considering the fact that criminal offences cannot be treated as generators of economy (including businesses online), the authors of this article stick to the opinion that they should be excluded from the concept of digital shadow economy.

        In the group of the terms reflecting the role of a consumer as the main agent, the terms of e-fraud, digital piracy (e-piracy) and dysfunctional consumer behaviour online can be distinguished. The term “e-fraud” refers to the activity of obtaining money illegally using the Internet (McMillan Dictionary, 2015) or consumer’s dishonest acting online, performed violating the contract terms with a view to earning profit from dishonesty (Ho, Weinberg, 2011; Taylor, 2012; Hjort, Lantz, 2012; Amasiatu, Shah, 2014; Arli et al., 2015). With reference to Vlachos et al. (2011), most of e-fraud cases involve consumers, seeking to purchase particular items (e.g. IT and communication technologies, garments, music and entertainment devices, etc.) at discount prices. The key aim of e-piracy is obtaining consumer benefits at the expense of the rightful owners of the authentic products/brands, who are deprived of potential revenues or profits. Finally, the term “dysfunctional consumer behaviour online” represents consumers’ online actions, which violate the generally accepted norms of conduct (Harris, Reynolds, 2003; Reynolds, Haris, 2009; Harris, Daunt, 2013), for instance, purchasing of a product online and using it with the intention to return after use for reimbursement, making a fraudulent or illegitimate claim for financial gain, etc. (Amasiatu, Shah, 2014). In all cases, contrary to traditional shadow economy, the areas of digital shadow economy emergence exceed particular geographical locations and may cover a variety of the Internet websites and platforms such as online shops (Levi, Williams, 2013; Amasiatu, Shah, 2014), online social networks (Hafezieh, 2011; Yip et al., 2012; Levi, Williams, 2013), e-auction (Vlachos et al., 2011; Dion 2011), etc.

       Summarising, it can be stated that digital shadow economy denotes illegal, unreported or unrecorded activities online, driven by profit, tax evasion or circumvention of legal regulations on commerce and/or business reporting. It may also refer to criminal activities in the Internet, although in latter case it cannot be treated as a generator of economy, hence inclusion of cybercriminal activities into the concept of digital shadow economy would not be wellgrounded. Digital shadow economy involves the same main agents (a supplier/service provider and a consumer) as traditional shadow economy, although its locales cover a variety of the Internet websites and platforms.

       In order to establish the main aim of the research, in the empirical part of the research, the authors will verify whether consumers distinguish between legal and illegal digital activities, proposing for consumers’ evaluation several possible concepts of digital shadow economy, defined with reference to the results of the scientific literature analysis and previous interviews with the digital shadow economy experts.

3. The methodology of the empirical research

       Exceptional features of digital shadow economy, such as e-communication among digital market participants, etransactions, digital money flows, etc., determine the difficulties in adjustment of taxation principles, applied for traditional economic activities. In fact, online trade may include sales of any kinds of products and services, i.e. material and non-material. Consideration of the single criterion of materiality is unreasonable, minding the variety of digital products and services on offer. Facing the soaring scopes of hardly defined digital shadow economies, countries are looking for the ways to fight with this form of illegal business. Consumers represent an important party of digital shadow economy, acting as demand generators. In many cases, they act without realising the illegal nature of online business and the magnitude of possible outcomes. Thus, definition of the concept of digital shadow economy from consumers’ point of view would contribute to better perception of the possible consequences of their online activities, and at the same time would enable to develop the measures of digital shadow economy prevention. In order to define the concept of digital shadow economy from consumers’ position and identify which measures would discourage potential consumers from participation in digital shadow economy, the empirical research, based on the method of questionnaire survey, was performed. The questionnaire for consumers’ survey was composed of three basic parts: information on respondents’ demographic characteristics, the concept of digital shadow economy (evaluation of the proposed concepts in Likert scale, where rank 1 stands for the lowest (I completely disagree), and rank 5 – for the highest (I completely agree) possible evaluation), and establishment of the most the most efficient possible measures of digital shadow economy prevention.

چکیده

1. معرفی

2. اصطلاحات و تفاسیر مربوط به فعالیت سایه دیجیتال

3. روش شناسی تحقیق تجربی

4. نتایج حاصل از تحقیقات تجربی

5. نتیجه‌گیری

منابع

Abstract

1. Introduction

2. Digital shadow activity related terms and interpretations

3. The methodology of the empirical research

4. The results of the empirical research

5. Conclusions

References